ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ, ΤΣΕΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ..
ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΛΟΓΙΑ, ΜΑΡΚΑΡΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΣΕΚΑΡΟΥΜΕ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ- ΕΠΙΚΟΛΛΗΣΗ ΣΤΟ WORD (ή excel).
|
Ο στρατιώτης
Του παν θα βάλεις το χακί, θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή, θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή και ήρωας θα γίνεις! Εκείνος δεν μιλάει πολύ, του 'ναι μεγάλη η στολή, του 'ναι μεγάλη η στολή και βάσανο οι αρβύλες. Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει, είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει! Είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει, το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει! Δεν του 'γραφε ποτέ κανείς, τις νύχτες ξύπναγε νωρίς, τις νύχτες ξύπναγε νωρίς και μίλαγε για λάθος! Μια μέρα έγινε στουπί, πέταξε πέρα τη στολή, πέταξε πέρα τη στολή και έκλαψε μονάχος. Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει, είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει! Είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει, το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει! 2 |
|
Ο δρόμος
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά. Ήταν μια λέξη μοναχά, ελευθερία, κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά! Λα, λα, λα Κι ύστερα κύλισ' ο καιρός κι η ιστορία πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά. Ο τοίχος έγραφε, μοναδική ευκαιρία, εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά. Λα, λα, λα Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία, έπειτα γήπεδο, στοιχήματα, καυγά. Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, είπανε όμως, πως την έγραψαν παιδιά! Λα, λα, λα |
|
Αυτά τα δέντρα
Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό! Αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτω απ’ τα ξένα βήματα! Αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται πάρα μόνο στον ήλιο! Αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο! Ετούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή! Κρύβει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια, κρύβει στο φως, τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του! Δεν υπάρχει νερό, μονάχα φως! Δεν υπάρχει νερό, μονάχα φως! Ο δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο! κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο! Θα σημάνουν οι καμπάνες
Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα! Με τόσα φλάμπουρα λάμπει, λάμπει ο ουρανός! Και τούτοι μέσ' τα σίδερα και κείνοι μέσ' το χώμα! 2 Σώπα, όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες! 2 Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας! 2 Σώπα, όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες! 2 Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας! 2 Κάτω απ' το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους, κρατάνε τις καμπάνας το σκοινί! Προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση! Τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας! Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει! 3 Σώπα, όπου να 'ναι ........................................... |
|
Το γελαστό παιδί
Ήταν πρωί του Αυγούστου, κοντά στη ροδαυγή, βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη. Βλέπω μια κόρη κλαίει, σπαραχτικά θρηνεί, σπάσε καρδιά μου, εχάθη το γελαστό παιδί! Είχεν αντρειά και θάρρος κι αιώνια θα θρηνώ το πηδηχτό του βήμα, το γέλιο το γλυκό... Ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή, σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί! Μπορ' να 'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι και μόνον από βόλι Εγγλέζου να 'χε πάει! Κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή, θα 'ταν τιμή μου που 'χασα το γελαστό παιδί! Βασιλικιά μου αγάπη, μ' αγάπη θα στο λέω, για το ό,τι έκανες, αιώνια θα σε κλαίω. Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ, δόξα, τιμή στ' αξέχαστο, γελαστό παιδί! Βασιλικιά μου αγάπη, μ' αγάπη θα στο λέω, για το ό,τι έκανες, αιώνια θα σε κλαίω. Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ, δόξα, τιμή στ' αξέχαστο, γελαστό παιδί! Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ, δόξα, τιμή στ' αξέχαστο γελαστό παιδί! |
|
Πότε θα κάμει ξαστεριά
Πότε θα κάμει, πότε θα κάμει ξαστεριά, ε πότε θα φλεβαρίσει, πότε θα φλεβαρίσει, να πάρω το, να πάρω το ντουφέκι μου. Να πάρω το, να πάρω το τουφέκι μου, ε την όμορφη πατρόνα, την όμορφη πατρόνα, να κατεβώ, να κατεβώ στον Ομαλό. Να κατεβώ, να κατεβώ στον Ομαλό, ε στη στράτα τω Μουσούρω, στη στράτα τω Μουσούρω, να κάμω μά, να κάμω μάνες δίχως γιους. Να κάμω μά, να κάμω μάνες δίχως γιους, ε γυναίκες δίχως άντρες, γυναίκες δίχως άντρες, να κάμω και, να κάμω και μωρά παιδιά. Να κάμω και, να κάμω και μωρά παιδιά, ε να κλαιν' δίχως μανάδες, να κλαιν' δίχως μανάδες, πότε θα κά, πότε θα κάμει ξαστεριά!!! |
|
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική, μη, παρακαλώ σας μη, μη, παρακαλώ σας μη! μη, παρακαλώ σας, μη λησμονάτε τη χώρα μου! Αετόμορφα τα έχει τα ψηλά βουνά, στα ηφαίστεια κλήματα σειρά! Και τα σπίτια πιο λευκά, και τα σπίτια πιο λευκά! και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεμα! Τα πικρά μου χέρια, με τον κεραυνό, τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό. Τους παλιούς μου φίλους καλώ, τους παλιούς μου φίλους καλώ! τους παλιούς μου φίλους καλώ με φοβέρες και μ' αίματα! Της δικαιοσύνης............. |
|
Ένα το χελιδόνι
΄Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή! ΄Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή! Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς, θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους, θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους! Θε μου, Πρωτομάστορα, μ' έχτισες μέσα στα βουνά, Θε μου, Πρωτομάστορα, μ' έκλεισες μες στη θάλασσα! Θε μου, Πρωτομάστορα, μ' έχτισες μέσα στα βουνά, Θε μου, Πρωτομάστορα, μ' έκλεισες μες στη θάλασσα! Πάρθηκεν απ' μάγους το σώμα του Μαγιού! Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου! Πάρθηκεν απ' μάγους το σώμα του Μαγιού! Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου! Σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό, μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσο! μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσο! Θε μου, Πρωτομάστορα, μέσα στις πασχαλιές και Συ, Θε μου, Πρωτομάστορα, μύρισες την Ανάσταση! Θε μου, Πρωτομάστορα, μέσα στις πασχαλιές και Συ, Θε μου, Πρωτομάστορα, μύρισες την Ανάσταση! |
|
Είμαστε δυο
Είμαστε δυο, είμαστε δυο κι η ώρα σήμανε οχτώ, κλείσε το φως, χτυπά ο φρουρός, το βράδυ θά ‘ρθουνε ξανά! Έμπα μπροστά, έμπα μπροστά κι οι άλλοι πίσω ακολουθούν, μετά σιωπή κι ακολουθεί, το ίδιο τροπάρι το γνωστό. Βαράνε δυο, βαράνε τρεις, βαράνε χίλιες δεκατρείς! Πονάς εσύ, πονάω εγώ, μα ποιος πονάει πιο πολύ, θά ‘ρθει καιρός να μας το πει... Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς! Καβάλα πάμε στον καιρό, με τον καιρό με τη βροχή, το αίμα πήζει στην πληγή, ο πόνος γίνεται καρφί! Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς! Καβάλα πάμε στον καιρό με τον καιρό με τη βροχή, το αίμα πήζει στην πληγή, ο πόνος γίνεται καρφί! Εκδικητής ο λυτρωτής, είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς! |
|
Το μεσημέρι (Το σφαγείο)
Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο... Μετρώ τους χτύπους, το αίμα μετρώ! Είμαι θρεφτάρι, μ’ έχουν κλείσει στο σφαγείο! Σήμερα εσύ, αύριο εγώ... Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα... Μετρώ τους χτύπους, το πόνο μετρώ! Πίσω απ’ τον τοίχο πάλι θα `μαστε παρέα.. Τακ τακ εσύ, τακ τακ εγώ... Που πάει να πει σ’ αυτή τη γλώσσα τη βουβή: βαστάω γερά, κρατάω καλά! Μες στις καρδιές μας αρχινεί το πανηγύρι! Τακ τακ εσύ, τακ τακ εγώ, τακ τακ εσύ, τακ τακ εγώ... Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και το κελί μας κόκκινο ουρανό! Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και το κελί μας κόκκινο ουρανό! Ολόκληρο 2. |
|
Όταν σφίγγουν το χέρι
Όταν σφίγγουν το χέρι, όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο! Όταν χαμογελάνε, όταν χαμογελάνε, ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μέσα απ’ τ’ άγρια γένια τους, ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μέσα απ’ τ’ άγρια γένια τους! Όταν σκοτώνονται, όταν σκοτώνονται, όταν σκοτώνονται, όταν σκοτώνονται, η ζωή τραβάει την ανηφόρα, η ζωή τραβάει την ανηφόρα, με σημαίες, με σημαίες και με ταμπούρλα! Η ζωή τραβάει την ανηφόρα, η ζωή τραβάει την ανηφόρα, με σημαίες, με σημαίες, με σημαίες και με ταμπούρλα! Όταν σκοτώνονται ......................... |
|
Ακορντεόν
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο, που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν. Όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος, φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν. Μα ένα βράδυ σκοτεινό, σαν όλα τ' άλλα, κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν. Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν! Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει, όποτ' ακούω από τότε ακορντεόν. Κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει, δεν θα περά- δεν θα περάσει ο φασισμός! Κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει, δεν θα περά- δεν θα περάσει ο φασισμός! |
![](http://www.weebly.com/weebly/images/file_icons/xls.png)
pol1.xlsx | |
File Size: | 12 kb |
File Type: | xlsx |
![](http://www.weebly.com/weebly/images/file_icons/xls.png)
pol2.xlsx | |
File Size: | 13 kb |
File Type: | xlsx |
![](http://www.weebly.com/weebly/images/file_icons/xls.png)
pol3.xlsx | |
File Size: | 13 kb |
File Type: | xlsx |
ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΦΥΛΛΟ (ΕΙΚΟΝΑ), ΤΣΕΚΑΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΘΗΚΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
ΡΥΘΜΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΖΟΟΜ ΣΤΟ 100% ΚΑΙ ΕΚΤΥΠΩΝΟΥΜΕ.
ΡΥΘΜΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΖΟΟΜ ΣΤΟ 100% ΚΑΙ ΕΚΤΥΠΩΝΟΥΜΕ.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ECXEL KAI NA ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ Ή ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.